Ik hoor haar niet meer

Ik hoor haar niet meer.
we belden de laatste maanden sowieso niet veel meer
Natuurlijk, in het begin belde ik nog wel
Misschien teveel, maar ik moest toch weten hoe het met haar ging?

Maar nu hoor ik haar niet meer.
Zeker niet sinds die laatste keer
We hadden afgesproken
Niet om over ons te praten
Neen, gewoon, om iets leuks te doen

We zijn naar het zandsculpturen – festival geweest in Oostende
Dat was mijn idee en dat was echt heel mooi gedaan.
Het thema was Hollywood en ze hadden scènes uit King Kong en Pirates of the Carribean nagebouwd in zand.
En sindsdien hoor ik haar niet meer.
Tot gisteren

Ze belde me op om te zeggen dat ze iemand nieuw had
Tegen mij had ze gezegd dat ze een tijdje ruimte voor zichzelf nodig had
Ze zei dat ze nog niet goed wist wat het nu was met die gast,
maar wel dat ze nu al weet dat zij mij een ongelooflijke lul vindt.

Dat ze blij is dat ze nooit meer in hetzelfde bed zal moeten slapen,
omdat ze nog altijd walgt van de manier waarop ik met een niets zeggende, alles doodslaande blik kon zeggen dat er morgen weer een nieuwe dag is en dat ze hoopt dat ik samen met mijn hele familie een ticket boek naar Mexico waar wij in alle anonimiteit begraven kunnen worden, zodat niet alleen het normen en waardensysteem dat ik via mijn smaakloze conservatieve opvoeding heb meegekregen, maar ook mijn genetisch materiaal tot in de kleinste chromosoom vernietigd kan worden, omdat de enige opwinding, de enige hartstocht, het enige vuur, de enige passie, die zij nog voelt bij de gedachte aan mij, voortvloeit uit het idee dat moest er ooit een zandsculpturenfestival georganiseerd worden in Mexico en voor dat zandsculpturenfestival zou het zand waarin ik en mijn familie begraven lig, gebruikt worden, dat zij daar dan niet naartoe zou moeten gaan

Dat waren best, laten we zeggen, verwijten
die ik toen naar mijn hoofd geslingerd kreeg
Ik heb eruit opgemaakt dat ze me een tijdje niet meer wil horen
Maar morgen is er weer een nieuwe dag
Morgen is er weer een nieuwe dag