Ze heet sandrine
ze ziet er goed uit geen gram teveel Ze werkt voor twee ze zit in een goeie niche ze gaat op reis, er even helemaal uit in het midden van nergens viert ze feest haar schoenen zijn nooit zo vuil geweest haar t-shirt zakt af en haar schouder verbrandt en misschien dat er straks regen valt om te blussen, om te blussen dat al het stof dat op haar schouders ligt, wegwast zondag eet ze bij haar ouders pistolets sandrine, ge zijt zo stil, is alles wel ok? hoe is het op reis geweest? ze telt de felgekleurde bloemen op haar moederstafelkleed alle goedbedoelde raad, elke niet begrepen keus elke doorgedraaide dag, elk verpest humeur elke niet erkende daad, elke ingeslikte kreet ze veegt de kruimels bij elkaar en ze vergeeft en misschien dat er straks regen valt om te blussen, om te blussen dat al het stof dat op haar schouders ligt, wegwast en soms hoort ze nog de beat soms ziet ze nog het feest gewoon wanneer ze in de winkel staat soms lijkt de wereld wel een soort van carrousel waar iedereen de hele tijd meedraait en misschien dat er straks regen valt om te blussen, om te blussen dat al het stof dat op haar schouders ligt, wegwast
0 Comments
|
Song, album of theatertekstJe kan hieronder zoeken op songtitel, albumtitel of tekst Zoek hieronder
All
|