Dit is het huis

Een stapel ongelezen kranten
een brief van de bank
en op tafel staan twee borden klaar
Ze neemt de glazen uit de kast
een fles rode wijn
Ik ben terug, het is donderdag

De boeken op de tafel
de foto's op het schap
alles ligt nog zoals het lag
Ze doet de lichten uit
twee kaarsen aan
De televisie speelt zonder geluid

En nu moet ik haar weer leren kennen
We moeten wennen aan elkaar
Zo dichtbij en toch niks kunnen zeggen
Ik liet haar hier alleen
ik moest ergens anders zijn
Dit is het huis waar ze woont zonder mij

Straks is ze moe en zegt ze kom
ook al ben ik er nog maar net
Ik vind mijn plek nog niet al is het wel ons bed
en zij draait zij zich al eens om

En nu moet ik haar weer leren kennen
We moeten wennen aan elkaar
Zo dichtbij en toch niks kunnen zeggen
Ik liet haar hier alleen
ik moest ergens anders zijn
Dit is het huis waar zij woont zonder mij

En als ik opsta, is zij al weg
Dan is het huis voor mij alleen
Een stapel ongelezen kranten, een brief van de bank,
twee glazen en een halve fles wijn

Ik zou wel willen zingen van een onafscheidelijk paar
van romantiek en twee handen op één buik
Maar in het lied van dit huis is altijd één afwezig
Ik verdwijn achter de torens die daar staan
Ik verdwijn achter de torens die daar staan

Uit BODDIN (2016)