Een stapel ongelezen kranten
een brief van de bank en op tafel staan twee borden klaar Ze neemt de glazen uit de kast een fles rode wijn Ik ben terug, het is donderdag De boeken op de tafel de foto's op het schap alles ligt nog zoals het lag Ze doet de lichten uit twee kaarsen aan De televisie speelt zonder geluid En nu moet ik haar weer leren kennen We moeten wennen aan elkaar Zo dichtbij en toch niks kunnen zeggen Ik liet haar hier alleen ik moest ergens anders zijn Dit is het huis waar ze woont zonder mij Straks is ze moe en zegt ze kom ook al ben ik er nog maar net Ik vind mijn plek nog niet al is het wel ons bed en zij draait zij zich al eens om En nu moet ik haar weer leren kennen We moeten wennen aan elkaar Zo dichtbij en toch niks kunnen zeggen Ik liet haar hier alleen ik moest ergens anders zijn Dit is het huis waar zij woont zonder mij En als ik opsta, is zij al weg Dan is het huis voor mij alleen Een stapel ongelezen kranten, een brief van de bank, twee glazen en een halve fles wijn Ik zou wel willen zingen van een onafscheidelijk paar van romantiek en twee handen op één buik Maar in het lied van dit huis is altijd één afwezig Ik verdwijn achter de torens die daar staan Ik verdwijn achter de torens die daar staan Uit BODDIN (2016)
0 Comments
Leave a Reply. |
Song, album of theatertekstJe kan hieronder zoeken op songtitel, albumtitel of tekst Zoek hieronder
All
|